Nieuws, dat je raakt

Over lichtpuntjes gesproken. Dit nieuws kreeg ik al door diverse mensen doorgestuurd. Janine wees me er vanochtend direct op. Een doorbraak in onderzoek naar diabetes type 1, een doorbraak als lichtpuntje op deze zaterdagmorgen.

Als ouder van een kind met T1D weten wij: er is veel waar je mee leert leven. En in Finn zijn geval, hij mag en kan alles. Nou ja, bijna alles. En dat we iedere dag rekening moeten houden, het voelt al (nagenoeg) vertrouwd, na pakweg 2,5 jaar. 

En toch heb je altijd een sprankje hoop. Hoop op iets dat misschien wel heel ver weg lijkt, maar met een simpel nieuwsbericht opeens binnen handbereik lijkt te liggen. 

Wat is het nieuws: onderzoekers van het LUMC in Leiden zijn een stap dichter bij iets wat lang onmogelijk leek: genezing. Ze hebben in het lab insuline producerende cellen gemaakt. En getest. Bij sommige patiënten werkte het zo goed, dat ze een jaar later géén diabetes meer hadden.

Niet meer spuiten. Geen sensoren. Geen hypo’s, geen hypers. Geen alarmsignalen. Een leven zonder constante zorg, controle en onzekerheid.

Bron: ANP

Het is pril, maar echt. Een functionele genezing, zo noemt professor Eelco de Koning het. In november opent het centrum Cure One. Alles wordt daar gericht op het beschikbaar maken voor iedereen met diabetes type 1. En dat zijn 120.000 mensen in Nederland.

Onze zoon is er daar 1 van. Ik weet zeker dat iedereen die hiermee te maken heeft dit nieuws voelt. Dit nieuws raakt. Het laat zien dat het kan, dat wetenschappers blijven zoeken. 

Dat er zicht is op een heel groot lichtpunt. 

🔗 Link naar het NOS-artikel: https://nos.nl/artikel/2573714-onderzoekers-leiden-dichter-bij-genezing-voor-mensen-met-diabetes-type-1